Budowa instalacji do ogrzewania domu gazem płynnym: Cz. II

Dzierżawa czy zakup?

Najlepsi dystrybutorzy gazu oferują swoim klientom kompleksowe usługi. Wielu właścicieli domów jednorodzinnych na przykład wie, że w ciągu najbliższych lat zostaną oni przyłączeni do sieci i nie chcą kupować zbiornika na gaz płynny. Dostawcy gazu oferują im więc dzierżawę zbiornika i proponują pomoc przy przygotowaniu projektu, budowie instalacji i jej przeglądach. Gdy zbiornik nie będzie już potrzebny, pracownicy firmy po prostu zabiorą do z powrotem. Klient płaci stałą miesięczną opłatę za dzierżawę i zobowiązuje się do zużycia określonej ilości gazu przed oddaniem zbiornika. Rozliczenie za gaz może mieć formę jednorazową (z góry) lub miesięczną (wg wskazań licznika).

Instalacja własnego zbiornika daje z kolei dużą niezależność, jeśli chodzi o wybór dostawcy gazu i możliwość szukania najtańszych ofert. Chociaż koszt instalacji jest stosunkowo wysoki (nieco ponad 10 000 zł), w dłuższej perspektywie jest o wiele bardziej opłacalny niż dzierżawa zbiornika.

Budowa i eksploatacja

Jeśli przez 30 dni od zgłoszenia inwestycji urząd nie wyrazi sprzeciwu, można zaczynać budowę. W tym celu konieczne jest zatrudnienie kierownika budowy z uprawnieniami w specjalności instalacyjnej. Jest on odpowiedzialny za prowadzenie dziennika budowy i zabezpieczenie terenu. Zbiornik na gaz do ogrzewania domu po instalacji, ale przed oddaniem do użytku musi przejść kontrolę inspekcji urzędu dozoru technicznego. Kontrole konieczne są także podczas późniejszej eksploatacji: co 2 lata zewnętrzna i co 10 wewnętrzna (w przypadku zbiorników podziemnych – co 5 lat). Raz w roku instalację należy poddawać kontroli stanu technicznego, przeprowadzanej przez osobę z kwalifikacjami do dozoru nad eksploatacją urządzeń, instalacji oraz sieci energetycznych i gazowych.